تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
دفاع مقدس و آدرس
mabar.LoxBlog.com لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
دشمن در جزیره بوارین ، به دلیل تهدید از دو جناح شمال و غرب ، مواضعی هم به سمت شمال و هم غرب داشت که در این جا توضیح داده خواهد شد :
خط اول : دشمن در سمت شمال نهر خین ، با تقویت جاده مرزی ایران ، در حال انتقال خط اول خود از جنوب نهر به شمال آن بود . در آستانه عملیات نیز مواضع کمین خود را در شمال نهر ایجاد کرد . در محل اتصال جزیره بوارین با دژ مرزی عراق در شلمچه ، یک سیل بند مرتفع ایجاد کرد که در واقع وتر زاویه قائمه دژمرزی بود . با این کار ، دشمن خط خود را از مرز جلو کشیده و آسیب پذیری احتمالی ناشی از کنج مزبور را از بین برد . عرض این سیل بند 6 متر و ارتفاع آن 2 متر بود و روز عملیات کربلای پنج نیز سه جاده دیگر از سمت نهر خین به این سیل بند متصل شد .
خط دوم : در پشت نهر خین ، دژی به عرض 4 و ارتفاع 5/2 متر که دارای مواضع پیاده و کانال مواصلاتی بود، خاکریزی برای تامین آن احداث شده بود .
سنگرهای تیربار دشمن که در مواضع هشتی شکل احداث شده و در عرض جزیره استقرار یافته بود ، تسلط خود را بر این کانال دو چندان کرده و در صورت نفوذ نیروهای ایرانی به داخل کانال ، امکان حرکت را از آنان می گرفت . این مواضع هشتی شکل که دشمن به تازگی آنها را احداث کرده بود ، برای تامین پدافند غربی – شرقی جزیره تعبیه شده بود . همچنین ، سنگرهای تیربار عمود بر نهر خین ، دژشمالی و کانال مواصلاتی ، استحکام قابل توجه به خط عراق در این جزیره می بخشید .
خط سوم : دژهای مقطع ، به ارتفاع 3 تا 4 متر و عرض 5/2 که مواضع پیاده و کانال مواصلاتی داشت و خط سوم عراق را در این جزیره تشکیل می داد . در برخی نقاط این دژ ، سکوهای تانک نیز دیده می شد. این خط تا زمان حمله ایران مورد بهره برداری کامل قرار نگرفته و دشمن درصدد تکمیل آن بود .
خط چهارم : در حاشیه جنوبی جزیره بوارین ، خاکریزی با مواضع پیاده وجود داشت که دور تا دور جزیره راپدافند می کرد . جهت نقل و انتقال نیروها به سمت جنوب این خاکریزها ، جاده ای احداث شد که جاده های آنتنی متعددی به سمت اروند ، از آن منشعب می شد . همان گونه که ذکر گردید ، علاوه بر خطوط پدافندی طولی ، چند رده پدافند عرضی نیز در جزیره به وجود آمد از آن جمله دو خاکریز در دماغه شرقی جزیره ، یک کانال در مقابل دماغه غربی ام الرصاص و کانال دوم ، مقابل دماغه شرق جزیره " فیاض " بود . این مواضع با خطوط هشتی شکل ، دستیابی به عمق دشمن را غیر ممکن می ساخت . از آن جا که جزیره بوارین محور وصولی مناسبی برای نزدیک شدن به زمین شلمچه بود وعبور از زاویه مرز (تقاطع دژ مرزی با جزیره ) ، دستیابی به عمق مواضع پدافندی دشمن را در این منطقه امکان پذیر می ساخت ، نیروهای مهاجم با دستیابی به آن جزیره و عبور از غرب آن به راحتی استحکامات موجود در دژ مرزی شلمچه را دور زده و نیروی مدافع را وادار به عقب نشینی می کردند . از این رو ، دشمن با ایجاد خاکریزهای عرضی در انتهای غربی جزیره ، زمین این منطقه را به صورت مشبک درآورده و هر شبکه را به هدفی مستقل تبدیل کرده بود . به همین دلیل ، گره های به وجود آمده در منطقه ، سبب تجزیه نیروی مهاجم شده و امکانات دستیابی به اهداف مورد نظر را در یک زمان از او سلب می کرد . خطوط پدافندی موجود در این منطقه ، که از محکم ترین خطوط پدافندی عراق در طول مرز می بود .
این خطوط توسط چند ردیف سیم خاردار رشته ای و حلقوی و خورشیدی های هشت پر و میادین مین که در نهر خین ومقابل آن وجود داشت ، محافظت می شد . وجود بشکه های فو گاز به صورت منظم در طول خط وهمچنین تله های منور ، به استحکام مواضع دشمن در این خطوط افزوده بود .